Um hamingjuna

Í morgun barst mér blað um hamingjuna og langar mig að deila því með fleirum. Höfundur er ókunnur.

Við teljum okkur trú um að lífið verði betra eftir að við göngum í hjónaband,eignumst barn og síðan eignumst við annað barn. Síðan verðum við ómöguleg yfir að börnin eru enn svo ung og teljum að við verðum miklu ánægðari er þau eldast. Þegar það gerist verðum við pirruð á unglingunum okkar og teljum okkur verða ánægðari þegar þeir vaxa upp úr því aldursskeiði. Við teljum okkur trú um að við munum öðlast meiri lífsfyllingu loksins þegar: maki okkar tekur sig taki, þegar við fáum betri bíl, þegar við komumst í almennilegt frí eða þegar við setjumst í helgan stein.

Lífið er alltaf fullt af vandamálum. Það er best að horfast í augu við það og ákveða að vera hamingjusamur þrátt fyrir það. Alfred D. Souza sagði eitt sinn:,,Lengi vel fannst mér alltaf sem lífið væri rétt að byrja - þetta eina sanna, en það var alltaf eitthvað sem stóð í vegi fyrir því, eitthvað sem þurfti að yfirstíga fyrst, einhver ókláruð mál, tími sem þurfti að eyða í eitthvað, ógreiddar skuldir og síðan mundi lífið byrja. Dag einn rann upp fyrir mér að allar þessar hindranir voru lífið sjálft".

Hættu að bíða þar til þú hefur lokið námi eða þar til þú hefur hafið nám, þar til þú hefur misst 5 kíló eða bætt á þig 5 kílóum, þar til þú hefur eignast börn eða þar til að þau flytjast að heiman, þar til þú byrjar að vinna eða þar til þú sest í helgan stein,þar til þú giftist eða þar til þú skilur, þar til á föstudagskvöld, þar til á sunnudagsmorgun þar til þú færð þér nýjan bíl, þar til þú hefur borgað upp bílinn, þar til í sumar, þar til í haust eða þar til í vetur.

Það er enginn tími betri til að vera hamingjusamur en einmitt núna

Hamingjan er ferðalag ekki áfangastaður